ในตอนเด็ก พวกเราทุกคนมีความฝันถึงโลกอันสวยงาม อาชีพที่รัก มีเงินมากมาย มีคนนับหน้าถือตา ได้แต่งตัวสวย ๆ ไปชอปปิ้ง ได้ทานอาหารค่ำพร้อมครอบครัว มีชีวิตแต่งงานที่สมบูรณ์แบบ พร้อมสามีที่หน้าตาเหมือนพระเอกที่หลุดออกมาจากจอทีวี
นั่นเป็นความฝันของสาว ๆ หลายคนบนโลกใบนี้ เมื่อโตขึ้น รู้จักโลกมากขึ้น เราก็ได้เห็นว่าการจะเป็นให้ได้ดั่งฝันนั้นไม่ง่ายเสียแล้ว แต่ใช่ว่าจะเป็นไม่ได้ ถ้าเรามีความพยายาม
พวกเราหลอกตัวเอง เพ้อฝันถึงอนาคตที่สดใสต่อไป และบอกตัวเองว่ามันต้องมีหนทางแน่นอน
ความผิดพลาดอย่างหนึ่งในชีวิตคือ ฉันเชื่อคำพูดของคนที่ไม่ประสบความสำเร็จ คนเหล่านั้นกำลังหลอกตัวเอง และเขาเอาความเชื่อนั้นของเขามาบอกเรา (เราก็ซื่อ เชื่อตามเขา)
ถ้าเราอยากรู้ว่าอนาคตในการทำงานของเราจะเป็นอย่างไร ให้มองดูคนที่ทำมาก่อนหน้าเราสิ!
เห็นอะไรบ้างไหม หนี้สินที่เพิ่ม เวลาให้ครอบครัวน้อยลง ร่างกายทรุดโทรม โรคภัยที่มาเยือน แต่ก็ยังคงทำงานต่อไปเพื่อหาเงินมาจ่ายค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ภายในบ้าน ค่ารักษาพยาบาล และหนี้สิน
นั่นแหละอนาคตของคุณ อนาคตของพวกเราทุกคน ครูที่โรงเรียนไม่เคยบอกความจริงเลยว่าเราจะเจออะไรบ้างเมื่อเราก้าวพ้นวัยเรียนไปสู่วัยทำงาน กว่าพวกเราจะรู้ ก็เมื่อเจอกับตัวเองเสียแล้ว และคนรอบข้างก็จะปลอบเราด้วยคำพูดที่ว่า "ใคร ๆ เขาก็เป็นกัน"
คำถามเกิดขึ้นในหัวของฉันทันที "แล้วทำไมเราต้องยอมด้วยละ เราทนไปเพื่ออะไร ทนทำไม มันมีทางที่ชีวิตจะดีกว่านี้ ทำไมพวกเขาถึงทน ไม่ดิ้นรนอะไร แล้วยอมรับง่าย ๆ ว่าใคร ๆ เขาก็เป็น ไปที่ไหนก็เจอ" มันกลายเป็นความจริงที่ฉันเองไม่อยากยอมรับ และสงสัยมาจนทุกวันนี้
- บางคนก่อหนี้สิน จนไม่สามารถออกไปไหนได้ ได้แต่ทนทำที่เดิม
- บางคนปลอบตนเอง หลอกตัวเองอย่างภาคภูมิใจว่าฉันได้งานที่เขาไม่มีวันไล่ฉันออกแน่ ๆ ถ้ารัฐไม่ล้ม (ซึ่งเป็นไปไม่ได้)
- บางคนก็ไม่มีความสามารถพอที่จะประกอบอาชีพอื่น ไม่มั่นใจว่าตัวเองจะหางานใหม่ได้ ถ้าออกไปแล้ว
- บางคนชีวิตพลิกผันประสบอุบัติเหตุใช้เงินมากมาย
- บางคนก็ถูกโกง
หลาย ๆ เหตุผลที่มองเห็นทำให้ฉันเชื่ออย่างหนึ่งว่ามันไม่มีอะไรแน่นอนเลยในโลกใบนี้ เช่น วันหนึ่งฉันอาจจะมั่นใจว่าฉันจะได้รับมรดก แต่เมื่อเวลานั้นมาถึงจริง ๆ ฉันกลับไม่ได้รับอะไรเลย
อะไรก็เกิดขึ้นได้ ไม่มีอะไรแน่นอนเลย มีนายพรานวางบ่วงที่ชื่อว่าปัญหาอยู่ข้างหน้าเราเต็มไปหมด เราเห็นคนมากมายติดบ่วงนั้น แต่เราก็ยังโง่เดินตามคนข้างหน้าต่อไป เชื่อในสิ่งที่คนข้างหน้าบอก จนตัวเราเองติดบ่วง
เป็นเรื่องน่าแปลก ที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยเรียนรู้จากความผิดพลาดเลย เราเชื่อคำพูดของคนที่เรานับถือ เราเชื่อเพราะเขาอายุมากกว่า มีประสบการณ์มากกว่า เชื่อโดยไม่ได้คิดไตร่ตรองให้รอบครอบเสียก่อน
บางคนโชคดี ที่ความฝันเป็นจริง แต่อีกหลาย ๆ คนก็ต้องยอมรับว่าฝันก็คือฝัน ไม่มีวันเป็นจริง และอีกหลายคนพยายามให้ความฝันและความจริงมาอยู่รวมกันได้
ฉันเชื่อว่าสิ่งที่จะทำให้รู้ว่าความจริงเป็นอย่างไร คืออย่าหยุดฝัน จงฝันต่อไปแล้วมองดูคนที่ประสบความสำเร็จ ทำตามเขา เดินตามเขาไป เมื่อนั้นฝันจะเป็นจริง
ถ้าหลอกตัวเอง ปิดหูปิดตา ไม่ยอมรับความจริง เอาแต่เพ้อฝันไปเรื่อย วันหนึ่งที่ความจริงมันเข้ามา คุณจะรับมันไม่ได้ และปลอบตัวเองเหมือนคนอื่น ๆ นั่นแหละ "ใคร ๆ เขาก็เป็นคน"
แล้วคุณละ อยากเป็นแบบไหน คนที่ฝันเป็นจริง หรือจำใจยอมรับความจริงที่ไม่ต้องการ
-------------------------------------------------------------------------------
ฝากบทความสั้น ๆ ด้วยนะคะ ใครเอาไปขอเครดิตด้วย คอมเม้นต์ ติติง หรือเสนอความคิดเห็นได้ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น